Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Ο κιθαρίστας

Πώς να καταργήσεις την άνοιξη; Κάτω απ' το δέρμα μου έχω φυτέψει λουλούδια. Tα ποτίζω με το χαμόγελό σου. Ευτυχώς για μένα, αντέχουν στις μακρές περιόδους ξηρασίας. Η ύπαρξή προηγείται της ουσίας. Το είπε ο Σαρτρ διατυπώνοντας τη θεμελιώδη αξία του υπαρξισμού. Η δική μου ύπαρξη, στην ουσία περιμένει ακόμη ν' ανθίσει. Όταν συμβεί, θα το καταλάβεις απ' το άρωμα. Θα σε ξυπνήσει πιο γρήγορα και από καφείνη. 
Ωστόσο κουρασμένη η αφύπνιση και κρύα. Στεγνή. (νεκρή). Χθες βράδυ πάγωσαν οι ρίζες τους απ' τη βαριά μοναξιά. Γι' αυτό σταμάτησα να γράφω.
Γιατί η ποίηση είναι η πιο σκληρή μοναξιά. 
Σκληρότερη και απ' τη χορδή σου.

Konzert fur Buchenwald, 1999, Rebecca Horn, Installation

Σήμερα αποφάσισα να γράψω κάτι έξυπνο:

'Κάτι έξυπνο'

(όσο πιο κοντά μπόρεσα να φτάσω)