Δωσε μου δυο γουλιες απ' το ποτο σου. Κανε λιγοτερο δυσκολη την ανεπαρκεια μου, οχι να διακρινω το λαθος, αλλα τον τροπο να το διορθωσω. Δυο χειλη ιδια με τα δικα μου...μα και τοσο διαφορετικα...σαν τις σταγονες απο το περιεχομενο του ποτηριου σου. Θελω να πιω απ'το ποτηρι σου. Να νιωσω την δυναμη που θαυμαζω...Και αναπολω... Ισως γιατι ποτε δεν ειχα.
All is seen... The vision gleams in the air. All is had... The distant sound of cities at night, In sunlight, always. All is known... Chaos! Disorder! These are the stuff of life. Departure while love yet lingers, and bright sounds. A.Rimbaud
Δες πως φαινονται τα ειδωλα μας, απεναντι στο τζαμι...Μπαινουμε ο ενας μεσα στον αλλον, μ' αυτη την φαντασιακη ορμη, που μονο δυο ψεμματα μπορουν να παραγουν.
Τα ξυπνηματα παντα σε τρομαζαν...Ειναι αυτη η αναποφευκτη μεταβολη, την οποια παντα κυνηγουσες, και απο την οποια παντα προσπαθουσες να ξεφυγεις... Αυτη η βαρια σκια του τελεσιδικου... Του χασματος αναμεσα σε σενα και σενα. Βαθυ, σκοτεινο, με καθε λογης μυθικα τερατα, που τρεφει ο πανικος. Αλλα κ λουλουδια...αγρια, εξωτικα και επικινδυνα.