
Τα ξυπνηματα παντα σε τρομαζαν...Ειναι αυτη η αναποφευκτη μεταβολη, την οποια παντα κυνηγουσες, και απο την οποια παντα προσπαθουσες να ξεφυγεις... Αυτη η βαρια σκια του τελεσιδικου... Του χασματος αναμεσα σε σενα και σενα. Βαθυ, σκοτεινο, με καθε λογης μυθικα τερατα, που τρεφει ο πανικος. Αλλα κ λουλουδια...αγρια, εξωτικα και επικινδυνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου