photos & prints: ?

Σίγουρα...Μπορώ να πώ ψέμματα σε όλους. Αλλά όχι στον εαυτό μου.
Μου συμβαίνει ξανά. Συνέβη απλά..σε μία νύχτα. Το πρωί ξύπνησα διαφορετική. Μύριζα άλλες σκέψεις...Και όσο περίμενα, τόσο γλιστρούσε ανάμεσα στις παλάμες μου. Δεν αφορά το άτομο. Είναι η διαδικασία που με κρατάει...μέχρι την απομυθοποίηση. Την πλήρη, ανελέητη απομυθοποίηση. Ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά...Το πλάσιμο με τα ελάχιστα στοιχεία, που σου δίνουν την δυνατότητα να συνεχίζεις να πλάθεις, μέχρι την επόμενη φορά...που θα μάθεις κάτι νέο. Συναρπαστικά εύγευστο...και ημιτελώς ολοκληρωμένο. Για όσο κρατήσει.
Δεν ξέρω ποιες συνθήκες το γεννούν. Καλύτερα, δεν ξέρω ποιές αδυναμίες το γεννούν. Ίσως αυτές που δεν έχω καταφέρει να κρύψω...όπως όλοι γύρω μου. Το μόνο που ξέρω, είναι ότι δεν ξέρω τίποτα (κλεμμένο μεν, πανανθρώπινη αλήθεια δε).

ΨΕΜΜΑΤΑ! Ξέρω επίσης ΑΚΡΙΒΩΣ για ποιό πράγμα μιλάω.