Αναζητώντας τη χαμένη έμπνευση (τον χαμένο χρόνο, μόνο ο Προυστ τον αναζητά ακόμη)

Διαρκής και αέναη

η προσμονή να τελεσφορήσει

το αδιευκρίνιστο

συναίσθημα του παρόντος

παρελθόντος

και μέλλοντος

3 χρόνοι, εφαψίες του θανάτου και της ζωής

εκείνης της Ζωής, με τα ξανθά μαλλιά

Περιμένω. Κι όσο περιμένω...

Ζω

Γιατί σε λίγο

πρέπει να σηκωθώ

να πλυθώ, να ντυθώ

'...να ξεκινήσω νωρίς, για να παρκάρω νωρίς...'

ευτυχώς παίρνω το λεωφορείο

δυστυχώς δεν παίρνω τίποτα στα σοβαρά

εικοσιπέντε σε τρεις μήνες και σε 

τρεις ώρες αρχίζει η βάρδια.

Ο έρωτας περνά απ' το στομάχι

Τι κρίμα που είσαι ανορεξική

και κατ' επέκτασιν

ανέραστη
Πάρε τον χρόνο σου
και

Πιάσε μια πίτσα γίγας! (αναφορά στο ανέκδοτο με τις πίτσες απ' τη Βιλγαρία).

'The persistence of memory', S. Dali